Het verborgen water

Het verborgen water

Ingezonden door: Lennard v/d Meij

Een aantal jaar geleden, kreeg ik te horen van een water, hier in de buurt. (circa 8 hectare). Een juweel om te zien, alles was aanwezig! om een karperhart, sneller te laten kloppen. Onderwater eilanden waar alleen de dode takken nog boven de oppervlakte uitkomen, aansluitbaare slootjes, steigers, rietkragen, verzonken bootjes, echt alles! was er aanwezig.

Alleen het grootste probleem! Hoe kom ik daar terecht? Aangezien het water grenst aan privegrond, die eigendom zijn van twee boomkweekers, dat zijn de enige plekken waar je kan vissen, en verder is het onbereikbaar!

ZO DICHT BIJ VOOR DE MEESTE ZO VER WEG!

Het tuinhuisje aan het water

Na het water een aantal x gezien te hebben, stond mijn besluit vast. Hier ga ik vissen!!  tot vervelends toe, heb ik; bij de twee kwekers aan de deur gestaan, om het terrein op te mogen. Drie jaar geleden was het eindelijk zover. (heeft me een dozijn flessen boswandeling gekost, die ik stiekem in de beste man zijn schuur moest zetten, zodat moeders de vrouw er niks van wist) Eindelijk konden we aan de slag.

De beste man had er nog een groot tuinhuisje staan, zodat we daar in konden slapen, dus een bivy was niet nodig! wat een luxe..

Na het water grondig onderzocht te hebben (en uitgaand van de standaard gegevens, harde plekken, taluds enz enz) ging het voeren beginnen.

Het water had een veenbodem, maar op de meeste plekken, een meter drap. Na lang peilen, hebben we de taluds en harde plekken weten te vinden, en zijn die gaan bevoeren. Drie x per week voer erop, en in het weekend vissen!

Eerste weekend: op het water, een blank..Kan gebeuren, zeiden we tegen elkaar, doorvoeren en volgend weekend beter. Tweede weekend: gevolgd door een blank.. Derde weekend: gevolgd door een blank.. De twijfel sloeg toe! wat deden we verkeerd?

Rubberboot is een must

Een grote bagger put, met 5 harde plekken, en 1 zandtalud.  Dat zouden toch de hotspots moeten zijn, zou je denken. Om een lang verhaal kort te maken.. De aankomende vier maanden, draaide uit op 1 aanbeet! die zich ook nog vast zwom in de takken, en los kwam. Na die vier maanden, besloot ik het water even te laten, voor wat het was.

Drie karpers gevangen

Maar iedere dag spookte het rond in mijn hoofd, wat doe ik daar toch verkeerd? Inmiddels was de winter aangebroken.

Tijdens de eerste week van januari was ik weer terug op het water, het kon me immers niet loslaten. Daar aangekomen, was de helft van het meer, nog bedekt met een laagje ijs! dus werd ik toegewezen aan een bepaalde hoek. ­‐5 Graden Celsius, in de nacht, instant vissen op een plek, waar je prikstok, 2 meter! De drap in verwijnt!

Ik kon niet anders, en dacht; ik moet toch vissen dus ga gewoon zitten. Tot mijn verbazing ving ik die nacht, drie karpers!

Vertwijfeld zat ik thuis, en dacht in mezelf, dit kan misschien wel de stek zijn  waar ze zich deze winter ophouden. Dus besloot ik het weekend erop weer te gaan.

Nu maar liefst 5 vissen!

Ik kon me geluk niet op! De weekenden die volgde, werden er iedere x, meerdere vissen geland. In de tussentijd, was het al Maart, de temperatuur steeg, en de vissen begonnen te zwemmen, en doordat we die eerste maanden alleen, op die ene plek, vis vingen, konden we mooi ,de andere hengels, op andere stekken, in de buurt gooien, om zo te proberen de trekroute te achterhalen.

Derde weekend van Maart; stek twee ging lopen, en stek drie ook! De vissen waren zich aan het verplaatsen, en op iedere stek werd er vis gevangen! week in, week uit! Weekenden van 18 aanbeten! waren een feit! Allemaal vissen van een oud bestand. (want er is daar geen kweekvis aanwezig). Na 4 maanden volle bak gevangen te hebben, hield ik het even voor gezien.

Ik kwam niet verder als 29,9 pond, terwijl er behoorlijk wat zwaardere karpers rondzwemmen, maar mijn uitdaging was weg.  Het eerste water in mijn visperiode, echt gekraakt, en volgehouden! Maar naarmate de aanbeten bleven komen, werd de vreugde minder, het plezier was weg. Geen uitdaging meer en dus tijd voor de volgende stap. Je zou zeggen veel aanbeten! en vangen! geen vreugde meer ????? Maar ik persoonlijk; haal de plezier uit een water door het te doorgronden, en dan als het te makkelijk word, is het tijd voor wat nieuws.

Intussen vroeg mijn maatje of hij de stek over kon nemen. Zo gezegd, zo gedaan. Op dat moment, kwamen we met Henk Kleine van OSBBaits in gesprek. Hij vertelde ons over een bol, die in de winter zijn werk perfect deed. De Scopex/BPO van:osbbaits.

Zoals iedereen denkt: ja iedere aasfabrikant prijst zijn bol aan.. En er is niks beters! Maar uit meerdere gesprekken met Henk, kwam het geloof toch aardig binnen. Hij gaf me 25 kilo om te testen.

Een ander maatje (die de stek dus overgenomen had) ging er mee aan de slag. Wat nu volgt, vertel ik met dubbele gevoelens! Plezier en geluk voor hem, en voor mij een zure appel. Dit is geen verkoop praatje of wat dan ook, maar gewoon de waarheid! Hoe het is, en of het aan de bol ligt, mag ieder zelf invullen!

Ferdinand Volwater met een prachtvis

Maar de winter deed zijn intrede weer, en mijn maatje besloot om toch vijf kilo voer erop te gooien.

Om vervolgens drie weekenden op zondagochtend, vier uurtjes te gaan zitten, en op vrijdag vijf kilo te voeren.

In deze drie ochtendjes wist hij 9 vissen boven de 30 pond’s grens te vangen! De zwaarste was 38,9Pond!

Schiet mij maar lek! zelfde plekken, zelfde systemen, zelfde methoden, alleen ander aas!

Inmiddels staat het vissen daar voor hem en mij op een laag pitje. Toevallig de afgelopen drie weekenden, twee nachies gevist daar. En weer nachten van 13 aanbeten!  We gebruiken het water nu, als uitvals water, geen tent nodig, dichtbij huis, en bijna altijd vis. Inmiddels zijn we nu beide bezig, op een ander groot waterstelsel,waar het nog niet vanzelf gaat, maar zoals hierboven beschreven, hoop ik dat de aanhouder wint! Er is niks mooier, als heerlijk genieten, langs de waterkant!

De mooiste periode is nu weer aangetreden. Wind, regen, onweer, storm, doet je karperbloed sneller stromen. Iedereen.. een super periode gewenst! En geniet van alles wat er bij hoort. Gewichten en vangsten, zijn voor mij niet de drijvende factor, maar genieten! En gezelschap van goeie vrienden en bekenden. De kletspraat, de koffie, en je tentje, zijn de dingen, die het buitenleven zo mooi maken! Have fun en geniet!

Mvg. Lennard van der Meij